Description
جلب همكاري بيماران در فرايند خودشناسي و تجهيز ايگوي آنها به توانمنديهايي در جهت كار تحليلي، نقطهي عطف رويكرد باليني دكتر فرد بوش را شكل ميدهد. او در اين كتاب براي ما روشن ميسازد كه تا چه اندازه تعابير اغلب تحليلگران مبتني بر آن چيزي است كه آنها درك ميكنند نه آنچه بيماران آمادهي شنيدن آن هستند، اينكه بسياري از جنبههاي درمانتحليلي بهجاي آنكه در جهت مشاركت دادن ايگوي بيمار در طي فرايند درمان باشد، متمركز بر حفظ جايگاه همهتوان و مشاهدهگر تحليلگر است. دكتر بوش به ما ميآموزد كه چگونه تغيير در اين رويكرد و در نظر گرفتن ايگوي بيماران بهعنوان همكاراني راستين در طي فرايند تحليل ضروري و نقشآفرين است.
0 نظر