کتاب خطابهها نوشتاری آرام است مثل ناخنهایی قبل از چنگ زدن، همان دستی است که نوازش میکند و سیلی میزند و همان صورتهایی هستند که آدمکهای مقوایی و دشمنان، عروسکها و دیوها، همگی با هم. رونو مانینیون از مجلة فیگاروی ادبی کتاب خطابهها را میتوان خطابه یا مناظرة سکوت هم نام نهاد، سکوت تحمیلیِ مردی بر زوجی بازنشسته در دهکدهای آرام در گوشهای از فرانسه. آیا ما در دنیای پرهیاهو و پرغوغای امروز میتوانیم برای چند دقیقه هم که شده با خود یا حضور فردی دیگر سکوت کنیم تا با شنیدن صدای خداوند به آرامشی که سالها در جستجوی آن بودهایم، دست یابیم؟ حقیقت این است که ما از سکوت میترسیم و آملی نوتومب در این رمان سکوت را به نحوة دلهرهآوری میشکند...
0 از 5