گروه لیوینگتئاتر بیش از هفتاد سال آثار نمایشی سیاسی را بهصورتِ تجربی با همراهی تماشاگران و آفرینش جمعی اجرا کرد، گاهی رایگان، گاهی نیز در حمایت از هدف سیاسی خاص، در خیابان. از دیدگاه آنارشیستی بنیانگذارانش، جولیان بِک (1925 تا 1985) و جودیت مالینا (1926 تا 2015)، تئاتر آوانگارد میبایست زمینة رهاییِ تماشاگران را فراهم بیاورد و آنها را به مبارزه با بیعدالتی پیرامونشان تشویق کند. ازاینرو به ساختن تصویر جامعهای در حال تغییر اصرار داشتند و بر این باور بودند اگر کسی بتواند این موضوع را در تئاتر تجربه کند، در زندگی نیز تجربه خواهد کرد. با این باور، گروه Living Theatre در شهر نیویورک تأسیس و نخستین اجراها در آپارتمان جودیت و جولیان برپا شد. مالینا تحت نظرِ اِروین پیسکاتور نمایش خوانده بود. بِک اما تحصیل در دانشگاه ییل را رها کرد تا به نقاش اکسپرسیونیست انتزاعی بدل شود و نقاشیهایی بهسبک ویلهلم دِکونینگ خلق کند. هردو تئاتری متفاوت با قبل را تصور کردند، تئاتری توأمان شاعرانه و سیاسی، تئاتری در تضاد با تولیدات تجاری برادوِی. طی دهۀ شصت میلادی، گروه لیوینگ انقلابیترین حرکت تئاتری در نیویورک و آمریکا شناخته شد و بهعنوان تئاتر دگراندیش دربرابر هرگونه فعالیت تئاتر تجاری ایستادگی کرد. در دهة هفتاد، اوج فعالیتهای گروه با طرح نظریهای انقلابی تکمیل شد: «بیقیدی و آزادسازی تئاتر، خلق وضعیتی که قادر باشد بهتنهایی به کنش تئاتر ناب دست یابد.»
0 از 5